نظم دعای الفبایی برای تلاوت قرآن

باسمه تبارک و تعالی

دعاء الفبایی تلاوت و ختم قرآن

اللهم ارزقنا بكل حرف من القرآن حلاوة و بكل جزء من القرآن جزاءً.

اللهم ارزقنا بکل بالالف الفة، و بالباء بركة، و بالتاء توبه، و بالثاء ثوابا، و بالجیم جمالا، و بالحاء حكمة، و بالخاء خیرا، و بالدال دلیلا، و بالذال ذكاءً، و بالراء رحمة، و بالزاء زكاة، و بالسین سعادة، و بالشین شفاءً، و بالصاد صدقا، و بالضاد ضیاء، و بالطاء طراوة ، و بالظاء ظفرا، و بالعین علما، و بالغین غنى، و بالفاء فلاحا، و بالقاف قربة، و بالكاف كرامة، و باللام لطفا، و بالمیم موعظة، و بالنون نورا، و بالواو وصلة، و بالهاء هدایة، و بالیاء یقینا....

نظم دعای الفبایی برای تلاوت قرآن

به نـام آنکه هر دم در بر ماست * کلام چون جام و مِی درآن معناست

کتابت آیت جام جهان اســــــــت * همه آیات آن روزیّ جـــــان اســت

ز دست آن ولیّ الله اکـــــــــــرم * که زیر بــاء بسم شد مُـکـَـــــــرّم

دعایی بوده اســـــــت اندر الفـبا * به هر حرفـــی از آن باشد تمنـــــا

که گویند ناظـــم آن هم علی بود * چو نظـــم جمله عالم از ولـــی بود

بگفتا روزی ام می ده به نامت * به هر حرفی از آن آیات جامــت

به هرحرفی ازآن اجزاء مکتوب * به پاداشـــم نما روزی محســــوب

*****

به یاد آنکه هر دَم صُحبت ماست * الف در قامت او الـفــت ماســت

الف ها را اِلـــــــــــهی الفتی ده * از آن جامت به جانم شربتـی ده

وز آن بائـی که در بســم نهادی * در آن برکــه روانــم آب دادی

به هر تائـــــی از آنم توبه ای ده * که برگشت ها بدون بازگشت بهِ

ثوابی ده به ثــاء آن ثیــــــــابی * لباسی در خور و شأن و حسابی

به هر جیمی از آن زیبای جامش * ز هر حائی به حکمت های نامش

به هر خائی عطا کن خیری از آن * به هر دالش دلیل سِــیری از آن

به هر ذائـی نصـــیبم کن ذکــــاوت * به هر رائی گشا درهای رحمت

زکـاتــم ده بـه هـر زائـــی ز آیـات * طهارت در زکات باشد بدایــات

سعادت بخش به هر سین از کتابت * مطهّر کن وجودم غیــــر بــابت

میان شین عشقت شــــاهدی بــــود * به هر شینی شِفاء راقــدی بـــود

الهی شین عشــــقت در بـــــر آرم * شِفاء دل به آن شین است کــــارم

به هر صادی صداقت را بیفروز * جنود عقل اینجا هست پـیـــــروز

به ضائی کن دلم را نور و روشن * به طایی همچو طـاها باغ گلــشن

به طائی زان طــراوت را ببــخشا * به شادی خرّمـی سرسبز مصــفا

به هر ظائی خطر ها را ظفر کن * حیـــات جاودانم پر ثمــــــر کن

به هر عـــینی مـرا دانــای رازی * به هر غــینی غـِنای بی نیـازی

به هر فائــی عطـا کن رستگاری * نه پیوستـــه چو دلبسته به خاری

به قافش در کمین قربت تــــــــو * چو مجنـون در هوای صحبت تو

به هر قافی مرا ده قربت خویش * پناهم ده مرا از غربت خویش

به کاف آن کرامت کن عَطایم * چو از فرزنــد آدم بــــــود نایـَـــم

الهی ده به هر لامی ز آیـــــــات * به لطــف و مِهر مَهروی ولایات

به هر میمی مرا پندی بیـــاموز * ز آیات حبیـبـــم هر شب و روز

به هر نونی مرا نوری عطا کن * جهـــان جـــــاودانم را صفــا کن

به هر واوی به امیــــــد وصالت * به یادِ وصل و ایصــال کمالـــــت

به هر هائی هدایت روزی ام کن * صراط المستقیــم پیـروزی ام کن

هدایت ها به هاء درگـــــه هوست * چو شک ها مُضمَحِل گردد، هو اوست

یقین باشد به یاء آخرین حـــــرف * که شکّ و وَهم آنجا غَرق در ژرف

چو دریای یقین بس صاف باشـــد * مر آدم را در این بحر کاف بــــاشد

الهی روزی ام می ده به هر یـــا * یقینی تا از او جوشیـــــده دریــــا

چو مُلک آسمانها و زمین هـــــم * که بینند مردم اهل یقـــــین هـــــــم

صفای مؤمنان اینگونه بوده است * که چشم موقنان را دل ربوده اســت

ادیب عشق عطا کن از وَلایت * از آن شُرب طهور، جام سقــــــایت

همان حوض ظهُور کوثر عشق * همان شُرب طهُور مَحضــر عشـق

حیات جاودان در جام بودست * سَقیهُم رَبّهُم زآنـــجا نمـــودســـــــت

بدان، جام در جهان جان باشد * هم او را نزد حق قرآن باشـــــــــــد

شرابی می دهد از آن تجــــلی * تمام عاشقان را زین مُصــلـــــــــی

ادیبانه بکوش در طیر جانــان * اگر خواهی بگیری جامـــــی از آن

زغیر حق دلت را پاک گـــردان * شود آیات حق بر تو نمـــــــــــایان

ستایندۀ نام پاک اولیاء - محمد ادیب نیا

موضوعات مرتبط: فرهنگ و ادب، اخلاق و آداب، تفسیر عرفانی آیات، تفسیر آیات قرآنی
برچسب‌ها: نظم دعای الفبایی, دعای تلاوت قرآن, علی علیه السلام, محمد ادیب نیا

اصول زندگي...